Column: Oranjemoeheid of gewoon te duur?

0

Er is in Studio Voetbal afgelopen zondag stevig gediscussieerd over het thema van de laatste Hard Gras. Heeft Oranje tijdens de afgelopen WK-finale de goede reputatie van het vaderlandse voetbal te grabbel gegooid en is het publiek oranjebeu?

Op beide vragen kwam geen eerlijk antwoord. De Hollandse stijl, zoals Hard Gras terecht stelt met een foto van Nigel de Jong’s karatetrap, heeft internationaal een herwaardering gekregen. Het spel van Oranje op het WK was niet hartverwarmend, maar om de vergelijking te trekken met plichtmatig arbeidersvoetbal uit de DDR gaat wel erg ver. Het is natuurlijk gechargeerd, maar het bereiken van een WK-finale verdient enige waardering.

 

Soms gaat een land aan de echte waarde van zo’n prestatie voorbij. Zoals in 1970 met Italië gebeurde. Die ploeg werd in de finale weggespeeld door het beste Brazilië en werd bij terugkeer getracteerd door een regen van tomaten. Vergeten was even de legendarische halve finale tegen West Duitsland, die nu nog door een hele generatie wordt gekoesterd. Coach Valcareggi moest de rest van zijn leven horen dat hij Gianni Rivera geen kans had gegeven. Leuk zo’n finaleplaats, maar als je niet wint bestaat er ook hoon.

 

Bert van Marwijk moet zich er maar mee troosten. Hem wordt verweten dat hij Van der Vaart niet opstelde in plaats van De Jong. Jan Mulder, wiens WK-loopbaan alleen bestaat uit het in elkaar trappen van een kippenhok, viel KNVB-persman Kees Jansma een beetje onheus aan op dit punt zonder het echte feit te benoemen. Nederland speelde niet leuk. Maar het harde spel van De Jong past zeker in de traditie van de gore tackles van Neeskens en Van Hanegem in 1974. Alleen de glans van het totaalvoetbal ontbrak in Zuid Afrika. En ook al wil Mulder niet zover gaan, dat laatste had in zijn ogen volgens mij alleen te maken met het nauwelijks gebruik maken van Van der Vaart.

 

De Nederlandse reputatie is helemaal niet te grabbel gegooid. Men praat in het buitenland nog altijd over 1974 en 1988, daar kan de generatie van 2010 niets aan veranderen. Tenzij op het komende EK met hemelbestormend voetbal een einde wordt gemaakt aan de overwinningsreeks van Spanje. Vandaag speelt Oranje het eerste duel voor eigen publiek sinds de finale in een halfvolle Kuip. Er is niets nieuws onder de zon. In 1978 speelde Oranje onder dezelfde omstandigheden ook tegen Oost Duitsland. Is het publiek Oranjemoe of zelfs Oranjebeu?

 

Dat denk ik niet. Het publiek is eerder voetbalmoe en het een beetje beu dat de toegangsprijzen ontzagwekkend zijn gestegen in een paar jaar. Veertig euro (een slordige honderd gulden) voor een winderige tribuneplaats bij een potje tegen Finnen is echt teveel van het goede. Zeker wanneer er herfstbuien worden verwacht.

 

Kees Jansma vroeg om een studie hoe dat met de toegangsprijzen in het buitenland is gesteld. In Spanje en Italië kun je voor 25 euro de tribune op bij een interland. Zonder reserveringskosten of verplicht lidmaatschap van een supportersclub! In Frankrijk voor 30 euro. Misschien dat het Stade de France daarom vrijdag voor een potje tegen Wit Rusland toch tot de laatste plaats was gevuld.

 

 

Rick Klein Verdijk

 

Share.

Laat een reactie achter